سال گذشته در مراسم استقبال از محرم؛ آیت الله سید حسن عاملی سخنانی ایراد کردند که هم خیلی کم گفته‌شده و هم خیلی کم شنیده‌شده بود. تذکر فلسفه عزاداری و مرام سیدالشهدا و اشاره به اینکه بشر در کربلا به کفرانِ نعمت بزرگی دست یازید، آغاز سخنان آیت الله عاملی بود، وی در ادامه با توجه به نیاز مبرم جامعه فعلی ما به اصلاح امور مختلف، هوشمندانه به شعار سیدالشهدا که فرموده: من برای اصلاح آمدم اشاره کرد و گفت: باید شعار عزاداری ما چنین باشد، زیرا نهضت حسین اصلاحی است و هر کس می‌خواهد به کاروان حسین بپیوندد باید سهمی از اصلاح داشته باشد، هیئت‌ها باید اصلاحی باشند.
وی با اشاره به ناهنجاری‌های موجود در جامعه گفت: نمی‌شود که خیابان را با حجله زفاف اشتباه بگیری و بعد بگویی من حسینی‌ام، کسی حق ندارد هم فساد کند هم سیاه بپوشد، نمی‌توان گفت که حسینت جای خود؛ کارهای دیگر جای خود این یعنی حسینت محدود به حسینیه باشد، علویتِ بدون علی کار دشمنان است آیت الله حسن عاملی با اشاره به وضعیت فعلی جامعه و توطئه دشمنان برای ایجاد علویت بدون علی و حسینیت بدون حسین افزود: آیا می‌خواهید حسینیت بدون حسین داشته باشیم و در شهر حسینی برای حسین جا نباشد؟ پس حسین خودش را کجا باید نشان بدهد؟ اگر حسین در رفتارهای اجتماعی ما خود را نشان ندهد حسینی بودن و حسینیت به چه دردی می‌خورد؟ باید ببینیم اقتضای عزاداری برای حسین چیست؟ لبیک برای چیست؟
آیت الله عاملی در ادامه متذکر شد: امتیاز ائمه به فکرشان است و ما متأسفانه در عرصه فرهنگی و آداب اجتماعی و سبک زندگی و رفتارهای اجتماعی با حسین نکته اشتراکی نداریم! آیا حسین (ع) اگر به شهر ما بیاید ما را خواهد پسندید؟ شیطان به خدا گفت: تو را عبادت خواهم کرد اما اطاعت نخواهم کرد، اکنون ما نیز به حسین می‌گوییم برای تو عزاداری خواهیم کرد اما از تو اطاعت نخواهیم کرد.
وی با تقبیح عزاداری خنثی افزود: حسین تا مرز گریه نیست این نسخه انگلیسی شیعه بودن است! عزاداری که به اصلاح منجر نشود به چه دردی می‌خورد؟ این نوع عزاداری عیب بزرگی است و اصلاح باید از رأس هرم قدرت شروع شود، حسین می‌گوید اگر حاکم خودسر شد حتی فرزند شیرخواره‌ات را بده اما در مقابلش بایست.
اکنون با توجه به سخنان آیت الله سید حسن عاملی و وضعیت کنونی جامعه واقعا تکلیف یک حسینی اصلاحی چیست؟ آیا توجه کردن به پروتکل‌های بهداشتی و رعایت منافع عموم کاری اصلاحی نیست؟
آیا درست است که ما با عدم رعایت موازین بهداشتی و بیانیه‌های مشترک امام جمعه و استاندار و مسئولین ستاد کرونا؛ بی هیچ توجهی و رعایتی مانند سال‌های پیش ظاهر شده و جان هموطنان عزیز را به خطر بیندازیم و ادعای حسینی بودن بکنیم؟
اگر ما هیچ توجهی به شرایط بحرانی امروز نداشته باشیم و ادعای مسلمانی کنیم پس فقه پویا و بصیرت مومن کجا می‌رود؟
یادداشت:حبیب یزدانی